9. Waar was ik gebleven…?

Mijn laatste schrijven eindigde na de workshop in Kibara, Mutenderi sector. Hierna was ik bezig met de voorbereidingen van een workshop voor de week erop. Bij het guesthouse langs om de invoice te krijgen van kosten voor accommodatie, eten & dinken en venue.
Op zaterdag ochtend heb ik de bus naar Kigali gepakt voor mijn eerste deelname aan VolCom. Ik ben namens de Social Inclusion and Governance Work Group member of de VSO Volunteer Committee. Dit is een orgaan welke functioneert tussen de volunteers en de country office. Er zijn 4x p/j bijeenkomsten van VolCom, hierbij is twee man van de country office aanwezig vanuit VSO staf. Er zitten m.n. education volunteers in de commissie maar dat is ook de grootste groep Vols nu. Er zijn op dit moment zo’n 76 Education, 18 SIGWG en 1 secure lifelyhood VSO-ers. Een hele club dus. Nou ja, voor een land met ongeveer 12 miljoen inwoners is dat maar een schijntje. Rwanda (incl. 5,3% water) is 0,705x de grootte van Nederland (incl. 18% water) De meeting werd afgesloten met een lekkere lunch. Lekker goede frietjes gegeten. Rwanda kent mayonaise door de historie met België.

Die maandag de laatste voorbereidingen voor de workshop van dinsdag gedaan en Christiane uit Musanze ontvangen. Zij ondersteunt me bij de workshop. Dinsdag was het even wachten voordat alle 14 NCPD sector coördinatoren van Ngoma district aanwezig waren maar daarna ging de workshop prima. De 14 coördinatoren zijn voorbereid op de community visits die zij moeten gaan doen. Ze weten wat de bedoeling is: informatie verzamelen voor dit eerste kwartaal over problemen van mensen met een beperkingen in de cells van hun sector. Ze hebben ieder tevens Frw. 30.000 gekregen om het komende kwartaal te reizen en bijv. aan belkosten te besteden. In augustus hoor ik dan terug welke informatie ze hebben gekregen. Dat gaat gepaard met een training over hoe een project opzetten en het uitdelen van nieuwe kwartaal bedragen. Christiane komt uit Musanze en hier heeft de pilot van deze activiteit al gedraaid. Zij heeft ervaringen vanuit Musanze gedeeld met mijn district.

De dag erna werd ik snip verkouden. Jacqueline, mijn directe collega, was het al een week eerder. Gelukkig was het tegen het weekend al weer voorbij. De sport op vrijdagmiddag heeft ws. ook goed gedaan.

Een collega, Pacifique, had me uitgenodigd om mee te gaan op familie bezoek (zwangere zus) in Gisenyi, Rubavu in het noord oosten van Rwanda, op de grens met Dem. Rep. Congo. Ik was daar nog niet geweest. Ik was wel in voor een nieuwe ontdekking. Een vriend zou een auto hebben en ons rijden. Vijf uur vertrekken was het plan, op z’n Rwandees is dat toch wat vertraagd. De auto bleek een chic busje te zijn voor 9 personen. We zouden een broer en zus op halen in Kigali op weg naar het noorden. Dit bleken uiteindelijk twee broers, twee zussen en een neef (die ook broer wordt genoemd) te zijn geworden. Dus met 8 personen in de auto op naar het noorden. Onderweg nog brochettes en gebraden aardappel gegeten en foto’s gemaakt. Ik lijk een uitzondering maar iedereen houdt hier van op de foto gaan. Er wordt uitgebreid voor gestopt en geposeerd. We hebben veel lol gehad. Het voelde als ons gezin met al die interactie tussen broers en zussen, erg leuk en gezellig. In Musanze bij het districtskantoor opnieuw een foto stop maar daar mochten we helaas geen foto’s nemen. Ws. omdat het een overheidsgebouw is en het onrustig is geweest in Musanze.
Bij aankomst in Gisenyi waren daar nog meer broers en zussen (of neven en nichten, haha), waaronder de topzwangere Hillary (op moment van schrijven is zij inmiddels bevallen van een dochter, naam volgt hier pas twee weken later). We zijn naar Lake Kivu geweest en daar gezwommen. Er is golfslag in het meer. Rara hoe kan dat? Er is veel gas ontwikkeling in het meer, met fatale gevolgen in het verleden, dit geeft de golfslag. Ze gaan het gas nu winnen voor energieopwekking of gebruik. Ik leef nog gelukkig. Vervolgens langs de brouwerij van bier en productie van frisdranken gereden en een hotspringetje bezocht. Was natuurlijk niets vergeleken met de geisers in Tibet. Het bier en frisdrank hier is allemaal eigendom van Heiniken.
Ik heb ’s avonds met Sarah het bed gedeeld. Aangezien mijn collega uit een gezin van 10 kinderen komt was het huis groot genoeg om ons allemaal te herbergen. Moeder was alleen omdat vader in de DRC verbleef. Aan de eettafel werd mij nog even duidelijk gemaakt dat ik een Tutsi zou zijn en tijdens de genocide zou zijn vermoord. Fijn om te weten.
Zondagochtend zijn we nog naar de grens gelopen met de DRC. Ik heb Goma zien liggen. Wie weet kom ik er nog eens terug en kan ik de grens over om Goma te bezoeken. Ziet er erg anders uit.

De week vervolgens bezig geweest met reporting. April moest online dus dat was even wennen. Op donderdagmiddag ben ik weer naar Kigali gereisd voor de donderdagavond social met de SIGWG leden. We hebben met een klein groepje bij een Ethiopisch restaurant gegeten. Heerlijk!!!! Tijdens de maaltijd kreeg ik veel last van jeuk op mijn borst. Er was een insect in mijn shirt gevlogen, via de onderkant weer laten ontsnappen. Mogelijk was dat de reden. De jeuk werd echter steeds erger. Bij aankomst in Centre Christus zag ik in de spiegel dat ik enorme uitslag had met bultjes. Het spreidde zich uit in de richting van mijn oksels en het begon bij mijn linker oor via mijn hals naar beneden naar mijn borst en een beetje op mijn buik. Grrrr.. die jeuk was niet te houden. De warme douche deed de huid goed. Soort zachter massage. Ik heb drie opties voor de oorzaak van mijn allergie: Een insect, haren van een rups die ik eerder die dag uit huis had gezet (niet met mijn handen) of het eten, een combinatie kan ook. Ik at met mijn re. hand en heb hiermee ook gekrabbeld. Jullie mogen kiezen. Vrijdag hadden we ’s morgen weer sign language class en ’s middags SIGWG meeting. Ik weet nu dat mijn sign name erg lijkt op de sign voor leeuw. Vind ik wel leuk. De dag er na heb ik met Terry koffie gedronken bij Rz Manna. Fancy place in Kigali. Zij is een Nederlandse VSO-ster maar we hadden elkaar nog niet ontmoet. Was gezellig. Later die dag met Sarah wat tijd doorgebracht, zus van Pacifique. Toen ik in de bus zat op de buspark kreeg ik nog een sms van Jean Paul, collega, om af te spreken maar dat ging niet meer lukken. Hij is in het weekend vaak in Kigali voor studie.
De jeuk was wisselend actief. Mijn huid was helemaal rood met bultjes. Inmiddels is de jeuk vrijwel weg. Er zijn nog wat verkleuringen zichtbaar.

Deze week mijn rapport voor mei online ingeleverd. Gewoon gewerkt op Hemelvaart. Vanmorgen een lokale meeting onder een boom in de district compound gehad i.v.m. een sportcommissie die gevormd moest worden. Er was veel discussie en aan het einde was de commissie nog niet compleet. Morgen is Umuganda en ik ga voor de eerste keer meedoen. Volgens mij moeten we land voorbereiden op bouwplannen. Vanmiddag eerst maar even sporten. Verder zit ik natuurlijk op bericht van mijn zus te wachten, zij was afgelopen zondag uitgerekend van haar eerste kindje.

Ik heb de afgelopen weken zeer beperkt watertoevoer in mijn huis gehad. Als het al stroomde was het hartstikke rood. Inmiddels lijkt het wat beter. ’s Morgens en ’s avonds is er nu meestal water en de kleur is wat helderder geworden. Gisteren lekker vers fruitsalade gemaakt met ananas, papaja, mango en passievrucht, mmmm… lekker.

Groetjes,

Sarah