8. Lang leve de Koning en meer… - Reisverslag uit Kibungo, Rwanda van Sarah - WaarBenJij.nu 8. Lang leve de Koning en meer… - Reisverslag uit Kibungo, Rwanda van Sarah - WaarBenJij.nu

8. Lang leve de Koning en meer…

Door: Sarah

Blijf op de hoogte en volg Sarah

07 Mei 2014 | Rwanda, Kibungo

Het is al weer even geleden en ik dacht dat er niet veel was gebeurd maar ondertussen loop ik toch wat achter met het delen van wat er hier gebeurt.

Na een rustig ‘Paasweekend’ zonder kerkdienst want die was alleen in Kinyarwanda is werk gewoon op maandag doorgegaan. Geen vrije maandag hier. Er is die week een training voor coöperaties van PWD’s verzorgd door NCPD national leden. Ik ben er bij geweest en heb een fractie van de informatie overdracht meegekregen. Op donderdagmiddag ben ik naar Kigali gereisd voor de social ’s avonds, de avond voor de Social Inclusion and Governance Work Group (SIGWG) meeting. Dit hadden we de vorige meeting zo afgesproken. We hebben met z’n tienen heerlijk in een chinees restaurant gegeten. Dat was een lekkere veranderingen van brochettes met (hartige) banaan of aardappel. Het was erg gezellig. Geslapen in Centre Christus en heerlijk mijn haar gewassen onder een hete douche. Super. Die vrijdag hebben we ’s morgens sign language training gehad, ’s middags heb ik de vergadering voorgezeten. Als je in Kigali bent kan je lekker uit eten gaan. Dat heb ik dus ook 3x gedaan. Vrijdag heb ik brochettes met salade en gebakken aardappel gegeven. Hierna zijn we naar de Lemon tree gegaan: een bar. We zijn drie muzungu’s , een Keniaan en Indiër. De bar was verder gevuld met Rwandese mensen. We hebben gedanst, dat voelt toch een beetje bekeken maar ach, wie kent me daar. We hadden genoeg aandacht van de locals, gewenst of niet. Ik heb naar Abednego (Keniaan en gebaren taal specialist) kunnen signen: help! Hij heeft zich opgeworden als mijn man en een Rwandees op afstand gehouden. Dit hield echter wel in dat ik de rest van de avond niet meer van Abednego af kwam. Gaf niet, was gezellig om met hem te dansen en praten.
Zaterdag was het Umuganda. Het leven begint dan pas vanaf 12.00. ’s Morgens is community work. Ik ben de dag begonnen met lezen in Centre Christus. Hierna gelopen naar Rz Manna. Een mij geadviseerd koffiehuis/ bakery. Was een goede tip en opende net toen ik aankwam. Lekker cappuccino gedronken en een hartige koek gegeten. Hierna verder naar mu mujyi van Kigali. Ik wilde dat eens meer gaan ontdekken. Is een beetje gelukt. Daar Anirban (Indier) en Brian (one of the muzungu’s, oorspronkelijk Ier maar woont in de UK) ontmoet. Boodschappen gedaan bij T2000 (Chinees ‘warenhuis’) en koffie gedronken in Kigali City Tower, posh place: Bourbon coffee. Hierna wat rond gelopen en nog wat boodschappen gedaan in Nakumatt supermarket in Kigali Union trade centre. Je ziet een bezoek aan Kigali bestaat uit eten, drinken en boodschappen doen. ’s Avonds weer met VSO’-ers wat gedronken en gegeten, nu in de Red Carpet. Zondag de bus terug naar Ngoma.

Op maandag in de ochtend meeting werden een aantal mensen gevraagd op te staan, ik ook. Het bleek dat we moesten verantwoorden waarom we afgelopen vrijdag niet in de sportactiviteit hadden meegedaan. Ik had een goede reden: VSO meeting in Kigali.

Op dinsdag terug naar Kigali voor een VSO District Disability Officer and Advisors meeting. Was een lange dag maar heel effectieve en met een lekkere lunch. Het was in een hotel. Ik kon daar een kamer en strijkijzer lenen om mij om te kleden voor de receptie op de Nederlandse ambassade residentie in verband met Koningsdag, jaja… Dresscode tenue de ville en je moest je paspoort meenemen, hier is achter niet naar gevraagd. Ik had zelf een strijkijzer uit Ngoma meegenomen maar de stekker paste niet in de stopcontacten van het hotel. Met een jurkje achter op een moto. Niet echt charming I can tell you. Het was goed dat ik achter de driver zat anders keek je zo tegen mijn ondergoed aan. Ik had directions gekregen van een Nederlandse maar toen ik de afslag nam zag ik niet wat zij omschreef. Ik zag wel twee andere VSO-NL-ers. We zijn toen maar lopend verder gegaan. Kort daarop zagen we nog twee VSO-NL-ers lost. Na wat telefoontjes bleek er een fout in rechts en links te zijn geslopen. Toen we dat wisten hebben we de residentie van de Nederlandse ambassadrice snel gevonden. Ik had niet mijn wandelschoenen aan maar het was te doen. Wat een huis! Pffwa… daar betalen wij aan mee. Goed dat ik er ook wat van heb mee kunnen profiteren. In de tuin was het feest. Het werd gesponsord door Heineken. Zij ownen in Rwanda bijna alle bier en dranken behalve Skoll. Er waren veel Nederlandse en locale gasten. Gelijk gestart met een lekkere koele witte wijn. De Nederlandse ambassadrice heeft een leuke speech gehouden. Hierna een minister van Rwanda ook, hij hield het relatief kort en dat was opvallend. Hierna twee verzen van het Nederlandse en Rwandese volkslied en het geijkte: Leve de koning, hoera , hoera, hoera. De dansvloer (doek over het gras) werd geopend door de ambassadrice met haar man. Ze danste op blote voeten. Er werden hapjes rondgedeeld. Nederlandse en lokale snacks. Helaas waren de bitterballen niet knapperig maar zacht. Uiteindelijk waren we met 6 VSO-NL-ers. Gezellig, gedanst en drie witte wijn op weinig maagvulling. Dit heb ik in mijn balans gevoeld. Mede door mijn elevated Shoes op gras, maar de wijn had zeker zijn rol. Er was een optreden van The Dream Boyz. See Youtube.

Het is het einde van de maand dus reporting time. Dat heb ik dus maar trouw gedaan. 1 Mei is Labour day. Dit is in Rwanda een vrije dag maar je moet wel op je werk verschijnen. Alle overheidsmedewerkers van het district waren uitgenodigd, niet iedereen komt maar er waren wel meer dan 300 mensen. De nieuwe town hall werkt gebruikt. De dag begon met speeches, goede onderwerpen en niet te lang. Ze kunnen het wel. Wat muziek. Gevolgd door het afscheid nemen van mensen die met pensioen gingen. Lunch met soda (Fanta’s, voor mij tonic). Gevolgd door het bekijken van een volleybal wedstrijd. Een Ngoma team en een uitgenodigd team van een locale school speelden tegen elkaar. Het ging aardig gelijk op maar volgens mij heeft Ngoma district verloren. Hierna ben ik even naar huis gegaan om me om te kleden voor de party. Toen ik terug kwam was iedereen al flink aan het dansen en sommige hadden wat te veel bier gedronken. Ik was nog niet binnen of ik kreeg allerlei uitnodigingen om te dansen. Ik wilde even rustig kijken en inkomen maar dat was van korte duur. Ik heb de rest van de party met verschillende collega’s gedanst. Een witte dame is interessant. Ik kreeg wel het compliment dat ik het Rwandese ritme kon dansen, haha. Ik voelde me wel een attractie. Er werd enorm naar mij gekeken, dit was minder prettig. Ze bedoelden het wel allemaal positief hoor. Ik had al goed contact met verschillende mensen hier in het kantoor maar the party heeft dit nog verder verbeterd.
In Rwanda dansen mannen gerust met mannen. De dansstijl op Rwanda reggae is ergens wel gerelateerd aan de Nederlandse klompendans. Ik heb mijn eigen stijl aangehouden. Ik heb me prima vermaakt.

De dag erna was vrijdag en hebben Jacqueline en ik meegedaan aan de collectieve sport activiteiten van het districtskantoor. Ik heb nog spierpijn van iets te fanatiek rekken en strekken. Het is grappig om iedereen in sportoutfit en verschillend schoeisel te zien. Ik ben begonnen met inlopen en heb me daarna gewaagd aan volleybal. De executive secretary vroeg uiteindelijk iedereen in een cirkel. Hierin hebben we lang verschillende oefeningen gedaan. Ik heb ook twee oefeningen bijgedragen, niet vrijwillig. Het was pittig. Ik had twee keer bijna een black out na het weer uitstrekken door een oefening met kikkersprongen zonder je handen te gebruiken. De volgende keer maar wat meer eten en drinken op vrijdag.

Zondag zijn we met het dames sitball team van Ngoma in een minibus naar Rwamagana gereisd voor de provinciale competitie. De minibus was nog bijna oncomfortabeler dan die in Guyana. De dames hebben verschrikkelijk verloren van de dames van Bugesera.

Maandag heeft mijn program manager Ngoma bezocht en ik heb mijn broer even gefeliciteerd met zijn 40ste verjaardag. Hmmm, wat zegt dat over mijn leeftijd.

Gisteren hebben Moses, Geoffrey en ik in Kibara school een workshop gegeven aan ouders van kinderen met een impairment en teachers van de school. We hebben ze gekneed zodat ze een parent support Group hebben gevormd. Het was een goede maar vermoeiende dag. Morgen is er een meeting met former soldiers. Ik heb geen idee wat dat gaat inhouden.
Vrijdag weer sporten en zaterdag weer naar Kigali. Ik ben member van Volcom. De volunteer committee en er is een meeting zaterdag.

Een tijd geleden heb ik ook mijn green card gekregen. Ik ben nu dus bijna Rwandese en kan legaal wonen en werken in Rwanda. De green card is werkelijk een groene kaart.
April is voorbij en het is direct gestopt met regenen. Ongelofelijk, het is wel weer snel erg droog. Er is wel meer wind.

Ik ben vast nog wel wat vergeten maar dat komt dan nog wel.

Groetjes,

Sarah

  • 11 Mei 2014 - 15:42

    Karin:

    Een moeizaam lachje??

  • 11 Mei 2014 - 15:43

    Karin:

    Bij de eerste foto dan.....

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sarah

Actief sinds 14 Aug. 2009
Verslag gelezen: 564
Totaal aantal bezoekers 86356

Voorgaande reizen:

18 Februari 2014 - 18 Augustus 2015

Werken voor VSO in Rwanda

13 Augustus 2009 - 15 September 2011

Werken voor VSO

Landen bezocht: