15. Sorry, sorry, sorry…

Het is schandalig lang geleden dat ik hier iets van een teken van leven heb achter gelaten. Voilà, hier ben ik weer.
Mijn laatste bericht eindigde begin september. Op vrijdag was er opeens een ophoping van collega’s in het kantoor van de customer care officer want daar is een televisie. Ik vroeg Jacqueline “wat is er aan de hand?” Het bleek de uitslag van de IMIHIGO van dit jaar te zijn. Na enige tijd was er luid gejuich en gejoel. Ngoma bleek de tweede plek te hebben gewonnen. Er zijn 30 districten in Rwanda en Ngoma is dus tweede. De top lag wel dicht bij elkaar. Op televisie was te zien hoe de mayor de beker en oorkonde in ontvangst nam. De staf van het kantoor heeft de auto van de mayor, executive secretary en de vice mayors opgewacht op de grens van het district met iets met bubbels en bloemen. Iedereen was door het dolle heen. We leken wel wereldkampioen voetbal.
(For more info about IMIHIGO: http://www.rgb.rw/spip.php?page=rubrique&id_rubrique=28 )

Dat weekend ben ik weer eens naar Rubavu gereisd. De vader van Pacifique werd door oud leerlingen in het zonnetje gezet. Waarom werd me niet helemaal duidelijk. Voor dat event werd er uitgebreid gekookt, buiten op de binnenplaats, door een groep vrouwen uit de buurt. De kippen worden ter plekke geslacht. Het moment van de keel doorsnijden heb ik gelukkig niet gezien maar de rest wel. Ik heb overigens geen kip gegeten maar dat kwam niet hierdoor. Er was ook vis, daar had ik meer zin in.

Op maandag kwam de mayor vol trots met de beker en de oorkonde de ruimte van de ochtend meeting binnen. Opnieuw gejuich en applaus. De beker ging van hand tot hand, iedereen bekeek hem goed en hield hem boven zijn hoofd, het is echt belangrijk voor de Rwandezen. Later die week naar Kigali gereisd voor twee dagen Kigali meetings (Quarterly meetings) Goed dat ze er zijn maar niet altijd even boeiend. Het leukste was mogelijk de wateroverlast door de hoosbui. De groepsruimtes liepen onder doordat ramen niet goed gesloten konden worden. En dat is een nieuw gebouw. Vanuit de overlegruimte waar ik zat was er goed uitzicht op het vliegveld. Er kwamen steeds vliegtuigen voorbij rijden. Zo ook een groot UN vliegtuig.

Op dinsdag met NPC naar Kazo voor de start daar van hun Sport for fun en Sport for inclusion project. Er was weer een hele lagere school uitgelopen en er waren aardig wat kinderen met een beperking. Leuk om te zien hoe ze samen sport en spel beleven. Die dag was het voor het eerst dat ik een jongetje met Down Syndroom heb gezien. Die week waren ook een aantal bekenden in Nederland jarig.
In het weekend kijk ik soms Engelse competitie in Centre Sint Joseph. De Rwandese mannen zijn groot fan van de Engelse competitie en van Van Persie.

September was qua werk rustig omdat we geen activiteiten hadden gepland door de onzekerheid van de aanwezigheid van Jacqueline. Gelukkig gaat dit voorlopig goed. Ze gaat wel binnenkort op verlof (annual leave) maar er is veel te regelen voor activiteiten rond International Day of Persons with Disabilities op 3 December.

Begin oktober zijn we met een grote delegatie van het districtskantoor naar Rwamagana gereisd. Hier is het provincie kantoor van de oostelijke provincie. Die dag kregen we de eerste prijs voor IMIHIGO. In de oostelijke provincie hadden we gewonnen. Er werd veel gezongen en yellen geroepen per district. Leuke sfeer. De gouverneur en de minister van Mineloc (local governance) was er en een aantal andere hoge piefen. Er waren een aantal speeches waarna de bekers werden uitgereikt. De lucht zag er al een tijd dreigend uit. Wat dreigend kwam bracht veel water met zich mee. Het heeft enorm gehoosd. Iedereen moest naar achteren onder de tent. Vooral de hoge piefen op de eerste rij moesten een droog heenkomen zoeken. Doordat de event op het parkeerterrein voor het provincie kantoor was en deze keurig afliep zat het ‘publiek’ al gauw met zijn voeten in het water. Het water liep niet netjes weg dus steeg gestaag. Ik heb met mijn voeten op een leeg waterflesje gezeten en zo mijn voeten droog gehouden. Menigeen (mn. Ngoma mensen) stond te hossen en zinnen met hun schoenen en voeten in het water. Het duurde even maar toen werd het toch droog. Ik was inmiddels flink afgekoeld. Na wat vraag en antwoorden met de minister kregen we lunch. Gelukkig daarna weer rustig terug naar Ngoma.

De regen in Ngoma doet de natuur erg goed. Het gras is weer groen, gewassen groeien hard en mijn avocado boom staat in bloei. In de droge tijd zag hij er zo zielig uit met weinig en droge blaadjes. Er is nu weer hoop op herstel. Ondanks dat het regentijd is is het hier nog steeds zonnig en ‘droog’. Er valt soms een flinke bui en daarna is het weer droog. Het heeft laatst wel bijna een hele nacht geregend, naar mijn beleving dan.

5 Oktober was er een viering van World Teacher Day. In het stadion van Ngoma waren veel docenten bij elkaar gekomen. Er waren speeches en muziek en dans. Er werd Intoro gedanst. De lokale ‘volksdans’. De beste docenten van basis en middelbare school wonnen een laptop en een koe.

We zijn laatst naar een coöperatie van ouders met kinderen met een handicap geweest in Remera. Zij maken enveloppen (papieren zakken die hier dienst doen als ‘plastic zak’, plastic zakken zijn hier verboden) en willen een kippen activiteit starten. Er was een mevrouw gekomen die werkt in naam van het Duitse Reinland Pfalz, zij hebben een partnerschaft met Rwanda. Zij gaan waarschijnlijk deze coöperatie financieel ondersteunen. Jacqueline kreeg een enorme ‘kopstoot’ in haar ribben en buik van een meisje dat ze wilde groeten. Het meisje haalde snel en hard uit naar achteren met haar hoofd. Dit kwam echt uit het niets, wam. De lucht werd uit Jacqueline haar longen geslagen en ze moest echt even bijkomen.
Een ander bezoek was naar Murama en Kibungo: Coöperaties met ananas, varkens en het repareren van schoenen. Deze worden waarschijnlijk financieel ondersteund door NCPD of VSO.

In de office hadden we Fidèle gevraagd of hij voor ons local constructors kon trainen in accessibility. Dit was geen enkel probleem tot 17.30 de dag ervoor. Gelukkig was ik nog op het kantoor waardoor ik van hem hoorde dat de vice mayor hem had verteld dat hij de volgende dag een bijeenkomst in Kigali moest bijwonen. Oh, oh, wat nu? Ik zei Fidèle dat hij Jacqueline moest bellen om dit haar te melden. Ik heb ’s avonds nog een PPt presentatie in elkaar geknutseld voor het geval er niets geregeld was de volgende dag. Ik had een document van de Rwanda Housing Authority over accessibility dus dat was handig. Dit was echter wel in het Engels. De volgende ochtend bleek Jacqueline van niets te weten, ze was niet gebeld door ‘telefoon problemen’ zoals later bleek. Ik had het expres zo laten lopen, Rwanda’s wijze van werken. Zij is toen direct mensen gaan bellen maar kreeg niemand te pakken. Uiteindelijk heeft Célestin (een engineer van het kantoor) de training kort voorbereid met de documenten die we hadden en de training verzorgd. Iedereen was tevreden gelukkig.
Op vrijdag heb ik de SIGWG meeting genotuleerd.

De week erop hebben Jacqueline en ik een groep mensen bestaand uit afgevaardigden van: 2 banken, 2 busmaatschappijen, de politie, het leger, de rechtbank, de gevangenis en personeel van 14 sectors en het district getraind in Disability Awareness en Law. Dit was ook een succes.

Afgelopen zaterdag UMUGANDA in Kazo overgeslagen en dit in eigen huis gedaan. De was en wat schoongemaakt. Op zondag ben ik naar een Katholieke kerkdienst geweest waarin ongeveer 10 kinderen werden gedoopt, waaronder van collega Eugene. Het water komt gewoon uit een plastic waterfles met onder het kind een teiltje om het water op te vangen. Daarna mee naar zijn huis voor lunch. Na een flinke hoosbui droog thuis gekomen.

Gisteren zijn Jacqueline en ik op radio Izuba geweest. We hebben een wekelijks uur over/ voor mensen met een handicap. We hebben en lijst met onderwerpen opgesteld en hier mensen aan gelinkt. Nu dus wij. We hebben gesproken over wat is een handicap en verschillende soorten handicaps. Mensen konden ook bellen met vragen. Er werd ook van buiten ons district gebeld. Radio Izuba zendt uit in de oostelijke provincie.

Als iemand nog rijpe bananen heeft en niet weet wat er meet te doen: prak hem fijn en roer er twee rauwe eieren doorheen. Je krijgt zo pannenkoeken zonder melk en bloem. Bijv: 3 bananen,6 eieren, kaneel, bakpapier of (olijf)olie. Doe alle benodigdheden in een blender zodat je er gemakkelijk luchtig beslag van kunt maken. Van het beslag kun je ongeveer 14 kleine pannenkoeken bakken (in oven of pan). Lekker en ook nog mager en gezond!

Afgelopen maandag gaf de vice mayor of social affairs een lange speech over commitment, discipline, de district als een business, attitude, professioneel en recognisable. Zijn opdracht is dat we op maandag tot en met woensdag geen jeans en T-shirts dragen. Donderdag en vrijdag mag dat wel.

Ik weet niet of het door de regen komt maar ik heb een interessante collectie beten op mijn lijf. Sommige duidelijk van de mug maar anderen ondefinieerbaar. Ik verdenk mieren of kleine vliegjes. De jeuk is niet fijn maar het gaat gelukkig ook weer over.

Donderdag en vrijdag word ik weer bezig gehouden in Kigali door VSO en daarna door naar Byumba voor een Halloween party en verjaardag van Petra.

Zo zijn jullie weer een beetje bij.

Groetjes,

Sarah