19. Einde van het kalender jaar 2014

Dat plannen veranderen blijkt wel uit het einde van mijn vorige verhaal.
Ik ben die donderdag niet naar Sake geweest. Het bleek dat Jacqueline er naar toe was geweest tijdens haar verlof. De ouders komen niet twee keer per week dus was ik verzocht maandag te komen.

Op donderdag heb ik instructies opgesteld voor de social affaires officer om een uitnodiging te schrijven voor een workshop op 30 december. Dit moest snel gebeuren aangezien het de volgende week maar een driedaagse werkweek is en die week erna op dinsdag al de 30ste is. Ik had hem ’s morgens al aangesproken en hij zou ’s middags terug zijn en het samen met mij doen. Niet dus. Voor mijn vertrek niets meer van hem vernomen. De instructies en voorbeeldbrief van een training uit oktober bij hem onder de deur door geschoven. Op hoop van zegen…

Op vrijdag naar Kigali gereisd. Een VSO meeting was afgelast maar ik ben toch even bij VSO langs geweest om een boek terug te brengen, een badlaken op te halen, te vragen of ik moet verhuizen in maart en budget in te leveren. Het antwoord van het verhuizen was ja maar inmiddels heb ik van Geoffrey begrepen dat Moses zijn placement gaat verlengen en dus niet vertrekt. Dan blijf ik in mijn huidige huis. Na de VSO afhandelingen zou het een verwendag voor mezelf worden. Eerst mijn kleding opgehaald. De jurk heeft geen overslag, wat ik had verwacht maar is OK, ze moesten nog wel even de knoopsgaten openknippen. Het jasje heeft een drukkere print dan ik me herinnerde, de mouwen zijn iets aan de korte kant maar met ook hier een opengeknipt knoopsgat is hij goedgekeurd. Joepie! Na chocola te hebben ingeslagen op weg naar RZ Manna, een lunchroom voor een heerlijk ongezonde lunch. Daar aangekomen was daar een grote teleurstelling: het was dicht!!! Vanaf maandag weer open, ja daar heb ik wat aan. Dan maar met de bus verder naar mu mujyi. Daar heb ik twee paar zwarte schoenen gekocht en een heerlijke salade gegeten, tussen het lezen door, bij Bourbon. De salade was niet als normaal een berg uien met één schijfje tomaat, één reepje paprika en soms een dot mayonaise. Tevens wat boodschappen gedaan bij de Nakumat supermarkt. Samen met Pacifique teruggereisd naar Kibungo, hij kwam van een week training in Muhanga.

Bij terugkomst in Kibungo was het al donker. Ik moet een kort pad volgen van de hoofdweg naar de parallelweg waar mijn huis aan ligt. Langs dat pad zag ik, heel raar, twee horizontale draden lopen. Ik dacht dat er een soort afscheiden was gecreëerd. Bij het linksaf slaan naar mijn huis werd ik verrast door het vervolg van de draden over de weg. Het is dat ik met het licht van mijn telefoon liep anders was ik er finaal tegenaan gelopen. Ik moest er onderdoor, bukken was voldoende, en heb zo mijn huis bereikt. Die dag bleek het te hebben gewaaid, wel zo hard dat mijn schutting opnieuw is opgewaard en een andere scheef hangt. In de omgeving is het een en ander getroffen door de wind. Ik kreeg mijn contactpersoon voor het huis niet te pakken en heb daarom VSO ingeschakeld om te helpen met het contact leggen en drukzetten naar mijn huisbaas om het te repareren. Ik ga het dit keer niet zelf proberen te repareren. Natuurlijk is het VSO kantoor dicht rond Kerst. Ik moet dus even geduld hebben. Ze waren wel blij dat ik foto’s had toegevoegd aan het bericht dat ik VSO had gestuurd.

De laatste tijd wordt mijn huis bewoont door enige harige rupsen en rondvliegende sprinkhanen. De eersten worden buiten de deur gezet met stoffer en blik, de laatsten sterven soms vanzelf in mijn huis of na het verstrikt raken in een spinnenweg of worden toch op tijd door mij het huis uit gewerkt.

In het weekend een tijd met Cookee zitten Skypen, was goed om elkaar weer te spreken.

Op maandag ben ik toen wel naar Sake geweest. Ik heb er met 7 kinderen gewerkt. Hopelijk hebben de mensen hun ogen goed opengehouden en gekeken wat ik deed zodat ze dit ook zonder mij proberen en voortzetten. Er was niemand om te vertalen. Op de heenweg heeft de motorrijder op alle afdalingen de motor afgezet om benzine te besparen. Zijn snelheidsmeter deed het wel en zo kon ik zien dat we soms zo’n 50-55km per uur ging, in mijn zomer broek, uhhhh. De heenweg verliep comfortabel genoeg. De driver op de terugweg had geen talent in het kiezen van een zo hobbelloos-mogelijk traject, zijn snelheids- en benzinemeter deden het overigens zoals gewoonlijk niet.

Toen ik vorige week weer op het werk kwam en bij de SA officer naar de brieven vroeg bleek hij ze niet te hebben geschreven. Hij vond het raar dat er in de brief oktober stond. Ja, dat was een voorbeeldbrief zoals ik in de instructies had geschreven, grrrr! De uitnodigingen komen zo niet op tijd aan en ik heb de training naar januari moeten verplaatsten.
Omdat het rustig is op het werk heb ik mij schuldig gemaakt aan het kijken van de Boer zoekt Vrouw 10 jarig jubileumspecial uitzending. Haha, leuk. Ik heb ook Serious Request 2014 een beetje gevolgd via het internet.

De dag voor kerst was er opeens erg noodweer met onweer. Dit onweer heeft het internet plat gelegd en dat ligt nu nog steeds plat, het is nu dinsdag de 30ste. Voelt erg onthand.
Ik heb ook twee nieuwe jeuk opties ontdekt. Ik heb drie dikke harde jeukende bulten gehad die ik uit Guyana herken en ik had een jeukende webspace van mijn rechter hand. Dit heeft mogelijk te maken met schoonmaakwerkzaamheden van het weekend ervoor. Eén harde bult heb ik mogelijk zo hard gekrabd dat het nu een beurse plek lijkt.

En dan is daar opeens kerst. Het komt bijna uit de lucht vallen. Er is vrijwel geen enkele associatie met de kersttijd. In Kigali staat op een rotonde wel een grote kerstboom van Coca Cola.
Eerste kerstdag heb ik rustig thuis doorgebracht. Ik werd verrast met een kerstboom. Het is een soort conifeer die in een leeg poedermelkblik staat. Die moest versiert worden. Met een aan slierten gescheurde geërfde gouden slinger van een andere VSO-ster en kerstballen van de zilverkleurige binnenkant van lege melkverpakkingen is de boom behangen. Pacifique heeft een kerstboodschap geschreven in het Engels, Nederlands en in Kinyarwanda. Deze hangen boven de boom.
Ik kreeg bezoek van de kip met kuikens van de buren. Die kwamen door de rietenschutting heen, gezellig. ’s Avonds bij Bosco op visite. Zijn zoon Ethan was die dag gedoopt en er was een feestje. Op de terugweg bij Geoffrey langs want zijn vrouw en een dochter waren over uit Kenia. Hij heeft me toen ook plompverloren verteld dat hij in het weekend naar huis gaat, einde van zijn placement. Niet leuk.

Op tweede kerstdag of boxing day ben ik met collega’s naar Kigali gereisd voor de kerkelijke inzegening van het huwelijk van Jean Paul en Christa. De kerk was groot. Het was een dienst met zang in microfoons, drumstel, twee keyboards en elektrische gitaar. Het was een soort ‘happy clappy’ kerk maar op de behouden Rwandese manier. Tot mijn verbazing droeg de bruidegom witte sokken onder zijn pak. Dit hebben wel meer mensen hier. Ze lijken dat stijl te nomen. Doet mij alleen denken aan Michael Jackson. Het moment van ‘de kus’ was ook teleurstellend: links – rechts – links de wangen langs elkaar. Hierna werd de receptie gehouden in een zaal van de onafhankelijke universiteit. Buiten werden eerst foto’s genomen. Het bruidspaar zat binnen met de getuigen op een podium. De gasten zitten in rechte rijen naast en tegenover elkaar. Na een Fanta en cupcake waren er allerlei onverstaanbare toespraken en gezang over de Heer werden de cadeaus overhandigd. Ik vond er niet veel aan. Hierna moesten wij weer weg om terug te reizen naar Kibungo.

Zaterdag opnieuw naar Kigail voor het burgerlijk huwelijk van een neef van Pacifique: Innocent & Sarah. Naast het bruidspaar namen een man en een vrouw plaats. De man was blank en er waren duidelijk familieleden van deze man in de zaal. Ik nam ze aan voor getuigen. Tijdens de speech van de ambtenaar werden hun namen ook af en toe genoemd. Innocent en Sarah moesten met de Rwandese vlag in de hand beloven dat ze aan alle eisen van het huwelijkswet van Rwanda zullen voldoen en moesten het een en ander ondertekenen. Hierna deden die andere twee precies hetzelfde. Wat bleek, er werden twee koppels tegelijkertijd getrouwd. Erg bijzonder. Dit schijn hier niet ongewoon te zijn. In de kerk kan dit ook gebeuren. Vervolgens weer foto’s en een Fanta.
Onze reis ging verder naar Rubavu voor een celebration on Sunday.

Op zondag met de familie van Pacifique naar de kerk voor de viering van het 30jarig huwelijk van zijn ouders en de doop van zijn nichtje Gaju. De boers en zussen en andere familieleden moesten aardig achter de broek aan gezeten te worden om op tijd te komen. Bij aankomst bij de kerk bleek echter de eerste kerkdienst van die dag nog niet afgelopen te zijn en moesten we wachten. De kerkdienst hield helaas in: zitten op lage houten bankjes in een oververhitte kerk en dat 3 uur lang. De lokale mensen klaagden ook over de hitte en de lange dienst. Kerst duur hier tot oud en nieuw dus het kerstverhaal kwam nogmaals aan bod. Gaju werd niet gedoopt, dit bleek de dag ervoor al gebeurd te zijn.
Bij de ouders thuis werd een soort receptie gehouden. Dit houdt in in rijen naast elkaar en tegenover elkaar zitten, de ouders er haaks op. Fanta drinken, of voor anderen bier of wijn, eten en speeches. Hierna is het voorbij. Laat terug naar Kigali en gisteren de eerst bus terug naar Kibungo (5.00) We waren keurig om 7.00 op het werk. De bus rijd veel harden zo vroeg en met weinig tot geen politie op de weg. Overdag duurt de rit meer van 2 uur en nu minder. Was wel brak op het werk.

Vanmorgen het activiteitenplan voor het volgende kwartaal opgesteld en mijn verlofaanvraag ingevuld! Kan het helaas niet versturen naar VSO door afwezigheid van internet.
Morgen over drie weken heb ik vakantie wand ik krijg bezoek. Heerlijk, daar kijk ik erg naar uit. Zowel de vakantie in het algemeen maar in het bijzonder naar het bezoek. Ik ga mijn vader en zijn vrouw het mooie Rwanda laten zien en samen met hen ook nieuwe hoeken ontdekken.

Vanaf donderdag nog maar 7,5 maand en dan reis ik terug naar Nederland. Nog maar niet aan denken.

Groetjes,

Sarah

P.S. Ik heb net gehoord dat een ministerie morgen, oudejaarsdag tot vrije dag heeft uitgeroepen. Morgen vanaf thuis maar eens geld op mijn MTN modem zette en vanuit thuis achterstallige mails beantwoorden en dit verslag plaatsen.